Cairo Jazz Station werd geboren als de wens van vier vrienden - uit verschillende delen van de wereld, met verschillende muzikale tradities en verschillende persoonlijke ervaringen - om een persoonlijke, inclusieve en deelbare muzikale omgeving te ontwikkelen. Ze ontmoetten elkaar voor het eerst aan de Academie van het Festival d’Aix-en-Provence een paar jaar geleden, toen ze daar studeerden o.l.v. Fabrizio Cassol, het was destijds dat ze realiseerden dat ze hun eigen werk moesten schrijven met muziek die de esthetische karakteristiek omvatte van onze vier landen: Egypte, Turkije, Portugal en Italië. Hun muziek is beïnvloed door de volksmuziek van elk land en natuurlijk door veel improvisatie en jazzmuziek en maakt gebruik van de Europese klassieke traditie vermengd met de ritmes en instrumenten uit het Midden-Oosten.

Toen ze elkaar voor het eerst ontmoetten in juli 2015 konden ze zich niet voorstellen dat zij een groep zouden vormen en tournees zouden maken door Europa, Afrika en het Midden Oosten, of zelfs dat ze tezamen muziek zouden schrijven, hun vriendschap te delen en de wens om meer van elkaar te leren om zodoende samen te komen in hun muziek. Een duidelijk verhaal in het cd boekje en ik kan als luisteraar beamen dat het heeft geleid tot bijzonder aangename muziek die je kunt benoemen als jazz of globale muziek, ik hou niet van etiketten, het voordeel van de hedendaagse jazz is dat die heel vaak overloopt in wat we dan noemen wereldmuziek of “modern” klassiek, allemaal hokjes, en muziek als een vrije expressie van de geest past daar niet in.

Dit is hun eerste cd en zoals ze zelf memoreren is het een weergave van hun muzikale reis en waar ze nu staan, alle vrienden en invloeden die ze ontmoetten tijdens hun tournee door Frankrijk, Portugal en Egypte, traditionele muzikanten, moderne vertolkers, dichters, familieleden, dansers, alles zit in deze muziek. De muziek is ontstaan om een verbinding te vormen tussen de verschillende culturen die de Middellandse zee omringen.

Abdallah Abozekry (Cairo, 1995) werd geboren in een familie van liefhebbers van klassieke Arabische muziek, hij excelleert op de Saz (snaarinstrument), Ismail Altunbas (1990, Maisa, Turkije) speelt darbuka, een vaastrommel, João Barradas (Porto Alto, Portugal) is een van de beste accordeonisten in Europa, Loris Leo Lari Crémono, 1991) is een top contrabassist uit Italië, dit viertal is verantwoordelijk voor dit excellente album dat kan geschaard worden in de categorie jazz vanwege het brede karakter van muziek dat deze muzieksoort inmiddels omvat.

Het album begint met “Cathedral” gecomponeerd en gearrangeerd door Loris Leo Lari, een gedragen muziekstuk waarin onmiddellijk duidelijk wordt wat de heerlijke klankkleur is van dit album door de bijzondere instrumentatie, een warm geluid dat zijn wortels heeft in Oost Europa, Noord Afrika en andere regionen. We horen dat nog sterker terug in “Continous Flow” door de belangrijke rol van de Saz. Zo wisselen de invloeden per nummer, in “Letter to mother’s immersion” wordt de sfeer bepaald door de accordeonklanken van Barradas, hetgeen weer een heel ander geluid teweeg brengt. “Ma Yhemesh” van Abozekry ademt puur Arabische muziek uit die erna vervloeit in een mooi gemeenschappelijk muzikaal verhaal.

“Orly” ademt weer een heel andere sfeer uit, de melancholie van de accordeon mengt zich wonderwel met de Arabische klanken, wonderschoon. In het nummer “Crossing Borders” beantwoordt de titel exact de inhoud, hier komen alle muzikale achtergronden van de leden van het quartet tezamen, een fraaie potpourri van hun muzikale roots. Het afsluitende “Orient Espresso” is een heerlijk sfeervol nummer waarin Barradas schittert op zijn accordeon. Een prachtig album, oftewel een echte aanrader !

Jan van Leersum.